zomerblog even op lagere snelheid

U heeft het wellicht al gemerkt. Onze zomerblog draait even op tragere snelheid. Dit komt omdat ik momenteel ook op reis ben en niet altijd toegang tot het internet heb. Vanaf 6 augustus draait de blog opnieuw op volle toeren.

Kurt Debrouwer

groeten uit.....Achtertuinzele

De zoveelste zwoele zomeravond.... Ik denk er (voor de zoveelste keer) aan, dat ik Kurt enthousiast antwoordde : ‘Ik werk zeker mee aan de zomerblog van de Academie’. En ondertussen, zo veel verlofdagen verder, ben ik er nog steeds niet toe gekomen....

Hoe dat komt? Het onderwerp van de blog is ‘lanterfanten’ en dat heb ik nu eenmaal te veel gedaan. Daar valt niets noemenswaardigs over te vertellen: de plaats waar we het meeste verbleven deze maand is de schaduw van de plataan in onze tuin. En gewoon ‘lanterfanten’ zaaaaalig.... Maar wat vertel je daarover??? Af en toe de inspanning gedaan om iets te doen: hier en daar een bezoekje, en we zouden de Gentse Feesten duchtig mee feesten dit jaar, aangezien we toch niet op reis gingen. En ja.... Een mooi concert gehoord in De Rode Pomp door marimbaspeelster Jessica Peel en andere jonge muzikanten. Echt een belevenis met veel hedendaagse muziek. En de volgende dag een concertje van een collega blokfluitiste samen met haar vader die teksten van Godfried Bomans bracht. Heel leuk en eenvoudig. Na deze kleinschalige optredens dachten we, .... nu gaan we het feestgedruis in. Even iets drinken waar onze jongste dochter met haar Gentse Feesten-job, veel zakgeld verdiende, met heel veel uurtjes werken. En dan wat rondwandelen en rondkijken. We hoorden alle mogelijke dialecten en talen van Westvlaams tot Antwerps, tot Frans, Duits, Spaans maar het Gentse dialect, niet te bespeuren (tenzij als presentatietaal bij de optredens).

En dus..... toen we het allemaal wel gezien hadden, en het eigenlijk te druk en te warm was..... Op een snikhete tram gestapt, bijna discussie met dronken feesters, toen zijn we terug onder de plataan gaan zitten. Daar kan je me straks weer vinden, aan het lanterfanten..... Een mooi boek aan het lezen.... Vertel ik volgende keer meer over.

Marleen Casteele

www.duocanzone.be
www.gitaarensemble-alegria.be

groeten uit....Ephese (Turkije)

Pat Mechele, leerkracht Woord, brengt een groot stuk van haar vakantie in Turkije door van waaruit ze regelmatig verslag zal uitbrengen. Hier volgt een eerste bijdrage van haar:

...Neem me niet kwalijk wanneer de letters soms verward lijken, maar ik zit hier voor een totaal ander klavier en sommige letters kunnen anders lijken. Per slot van rekening verblijf ik wel 6 weken in Turkije, Maar, so what ? Deze avond heb ik het genoegen gehad om ın Ephese een toneelstuk te gaan bekijken. Een toneelstuk ? in het grote theater van Ephese (Efesten büyük teyatro ) heb ık Antigone van Sophokles gezien. Dit gebracht door het *Devlet Teayatro* van Ankara. İk spreek reeds Turks en ik kan volgen, gelukkig maar....

Maar stel je voor .. je zit in een groot amphitheater en je mag getuige zijn van een klassıeker. İk kan in alle eerlijkheıd zeggen, ik was onder de indruk. Ok, zij die me kennen weten dat ik een emotioneel konijn ben. İk had de tranen in mijn ogen... maar het was gewoonweg overweldıgend,
Stel je voor, je zit ın een historisch theater,het is er warm want de stenen hebben het zonlicht van de dag geabsorbeerd. De lichten floepen aan en je wordt eeuwen terug gekatapulteerd. Kostumes van uitmuntende kwaliteıt dito het toneelspel. Ik ben nog steeds, wanneer ik hier deze mail zit te typen, onder de indruk. En toen dacht ik, na het drınken van 2 rakı's, nu ıs het moment om te schrijven.

İyi geceler akadaşlar, sıze öptüm,ben burada çok iyiyim.

Pat Mechele

groeten uit.... Wittlich (Duitsland)

Caroline Deslée is leerkracht dwarsfluit aan onze academie. Daarnaast is zij tevens koster-organist en dirigent van het St.-Elisabethkoor van de gelijknamige parochie te Kortrijk. Het zou ons dan niet mogen verbazen dat n.a.v. een zomerse uitstap zij ervoor koos enkele bijzondere orgels in het buitenland te bezoeken. Hier volgt haar verslag:

Wittlich, juli 2006

Dankzij Reinhold Schneck en familie (letterlijk een slak, die ons binnen de 16 minuten, in allesbehalve een slakkengangetje, naar 3 divers gelocaliseerde orgels transporteerde, en dat met een Fiat!!), hebben we toegang tot het Alfred Führer-orgel in de St. Bernardus-kirche, wat ons in een uiterst aangename stemming brengt. Eigenlijk was het doelwit van de plaatselijke orgeljacht het ‘romantisch’ orgel van de St.-Markus-Kirche, doch dit klein kanon moest wegens restauratiewerken verstek geven. Het arm schaap lag onder vele meters plastiek op het oksaal te verzuchten. Een schitterend klein portatief pijporgeltje speelde ondertussen wél de eerste viool! Bijzonder eerbiedwaardig - of met eerbiedwaardige aandacht - beluisterden wij dit kleinood even beneden (inclusief langs alle kanten).

Vandaar dus het Führer-orgel.Mechanisch klavier, elektronisch qua register-bediening, een waaiervormig Amerikaans voetpedaal dat heel praktisch is voor korte benen, en fris bij extreme temperaturen, je hoeft namelijk niet zo ver te lopen.. Zoals de meeste Duitse orgels, intens warm van klank, niet schreeuwend zoals dat wel eens kan gebeuren, doch rond en soepel.

Hoogtepunt (!) van de reis, nu we het immers over instrumenten hebben,was een bezoek aan het zwaluwnestorgel in de Dom te Trier. Ernaar kijken en luisteren was méér dan een genot, een straf staaltje onversluierde schoonheid en pracht waarbij je ogen luttel vocht plegen af te scheiden. Daar sta je … tot je nek er stijf van wordt, onder 30 ton daarboven, die 16 meter het luchtruim ingeschoten, zingt voor jou alleen, en ook wel tussen de zuilen, fluitend, trompetterend, prestanterend, trillend….. 67 registers, 10 koppelingen, 4 tremulanten, 4 klavieren, pedaal tot de g, 5.602 pijpen waarvan de grootste 5,40 meter is, de kleinste een paar millimeter… en de prijzenswaardige winnaar is…Josef Still!! Ik ben na afloop van deze Godsvruchtige Openbaring wijselijk afgezakt naar de binnentuin waar véél mooie bloemen en nog méér zuilen te bezichtigen waren.....

Caroline Deslée

hondsdagen

Ik herinner me nog van de Franse les dat la canicule gelijk stond met de hondsdagen. Wat dat nu precies inhield wist ik niet. Oh ja, natuurlijk wist ik wel dat men daarmee bloedhete dagen bedoelde maar waarom hondsdagen? Dat was me een raadsel tenminste tot voor enige ogenblikken. Op de website van het KNMI las ik dat men daarmee bedoelt de periode tussen 20 juli en 20 augustus. In die periode komt de heldere ster Sirius van het sterrenbeeld "De grote Hond" gelijk op met de zon. Voor de Grieken en de Romeinen waren de hondsdagen de heetste van het jaar. De Egyptenaren associeerden dit dan weer met de natste dagen van het jaar.

Nu de thermometer vlot 30° haalt en een zinderende hitte ons murw slaat, moest ik hieraan terugdenken. De hondsdagen. Het lichaam en de geest laten het afweten. Het liefst van al zou ik uren turen naar de zon die over de zee ondergaat. Het zachtjes kabbelen van de zee en denken helemaal aan niets.... Gewoon meewiegen met de zee en de hitte eventjes vergeten.

Kurt Debrouwer

harpe diem

Vraag me voor de vuist weg welke woorden bij me opkomen als ik denk aan harp dan zeg ik: kristal, water, hemels, droom, etherisch. Sinds 2 schooljaren wordt aan de academie te Waregem harples gegeven en het aantal leerlingen groeit snel. We hebben hier te maken met een zeer oud instrument. Het instrument duikt al op rond 3500 v.Chr. in het oude Egypte.

Arpeggio, glissando, près de la table, flageolet... nee, dit zijn geen termen uit de Franse en Italiaanse keuken maar verschillende technieken om de harp te bespelen.

Onze leerkracht harp, Lakshmi Matthieu, heeft een eigen webpagina waar u trouwens een stukje harp én zang door haar kunt beluisteren. Ze speelt en zingt Keltische muziek maar ze schrijft tevens muziek op oude teksten en gedichten in het Engels of het Oud-Engels. Als klassiek geschoolde harpiste speelt ze tevens kamermuziek en maakt ze deel uit van de duo's Anaïs (fluit-harp) en duo-Muditta (viool-harp). Hier bezoekt u haar webpagina.

Kurt Debrouwer

over quotes en citaten

Soms kan een zin uit een boek, artikel, filosofisch werk, gedicht echt aan je lijf blijven plakken. Hoe een hele gedachtengang in enkele luttele woorden kan samengebald zijn. We kennen allemaal beroemde uitspraken zoals "to be or not to be, that's the question" van Shakespeare of het al even bekende "je pense donc je suis" van René Descartes maar er zijn nog duizenden anderen.

Ward Vanmarsenille heeft meer dan 10000 citaten, spreuken, gezegden, oneliners, aforismen, woordspelingen en definities samengebracht op één website. Echt monikkenwerk met als resultaat een naslagwerk in de puurste vorm. De link naar zijn webstek vind je hier.

Kurt Debrouwer

een vleugje jazznostalgie

Het weekend zetten we swingend in met deze live-opname van het Dave Brubeck Quartet daterend van 17 oktober 1961 voor de Jazz Casual TV Show. De band bestond toen uit: Dave Brubeck - piano Paul Desmond - altsaxofoon Eugene Wright - bas Joe Morello - drums In de tv-show spelen ze live hun grote hit "Take 5". Op dinsdag 30 januari 2007 komt trouwens Lady Linn and the Magnificent Seven een concert geven in het Lisztauditorium van de academie te Waregem. Deze groep speelt oude jazznummers uit de jaren twintig, dertig, veertig en vijftig. Ze proberen de sfeer die de jazz van toen had terug tot leven te roepen. Energie, enthousiasme, swingende, opzwepende ritmes, opgewekte melodieën en ludieke teksten kenmerken het repertoire van de groep. De bedoeling is iedereen met een "jazz-is-fun-gevoel" naar huis te sturen. Dit concert maakt deel uit van de nieuwe concertreeks van Jeugd & Muziek Waregem. Alle info op www.academiewaregem.be Kurt Debrouwer

concertzender.nl

Wie geregeld onze blog bezoekt, heeft het misschien al gemerkt. In de rechterkolom zijn in een mini-browser de podcastfeeds van concertzender.nl toegevoegd.

De Nederlandse concertzender bestaat sinds 1982 en brengt nieuwe muziek, jazz, klassieke muziek, oude muziek, wereldmuziek, culturele raakvlakken en opera. Veel aandacht is er ook voor concertopnames en in het bijzonder historische opnames.

Zij brengen tevens Surround Radio, een initiatief van de publieke omroep. Via dit internetkanaal kan er geluisterd worden naar meerkanaals opgenomen muziek: Super Audio CD's, DVD-Audio's èn eigen opnamen. Het hele etmaal draait de surroundcaroussel rond, met de muziek die u in de dagspeellijst vindt. Enkele malen per week zijn er rechtstreekse surrounduitzendingen te beluisteren. Deze uitzendingen worden parallel in stereo uitgezonden via de gewone hoofdprogrammering van de Concertzender. Super Audio is een voorbeeld van zo'n programma. Deze uitzendingen worden onderdeel van de caroussel.

Om te kunnen genieten van Surround Radio via internet dient u in het bezit te zijn van een snelle internetverbinding, tenminste vijf geluidsboxen en een geschikte geluidskaart. (bron: website concertzender.nl)

Kurt Debrouwer

visu-poëzie

Heeft u al ooit over visu-poëzie gehoord? Ook ik moest even nadenken toen ik deze term voor het eerst las op de website van Marion Bloem. Eigenlijk is het niets anders dan een visuele voorstelling aan een gedicht toevoegen. Hieronder de link naar een aantal van haar visu-gedichten:

• Hollands Landschap
• Echtelijke Uren
• Zoek een lieve krokus

Marion Bloem ziet literatuur als haar echtgenoot, film als haar beste vriend, en de beeldende kunst als haar minnaar, schrijft ze zelf op haar website. Regelmatig is beeldend werk van haar te zien in gallerij De Queeste in Abele (nabij Poperinge en Watou).

Kurt Debrouwer

Zwanenmeer van Tsjaikovsky in het Kirov theater

Ik botste per toeval op dit balletfragment uit het Zwanenmeer van Tsjaikovski uitgevoerd in 1968 in het Kirov theater van St.-Peters-Burg. Kirov theater is eigenlijk de naam die tijdens de Sovietperiode aan dit danspaleis gegeven werd. Kirov blijkt een vermoorde held van de Russische revolutie te zijn... Voordien heette dit het Mariinski Theater, naar Maria, vrouw van tsaar Alexander II. Ook nu spreekt men opnieuw van het Mariinski Theater. Ballet heeft een lange geschiedenis in Rusland en in het tsaristisch Rusland was St.-Petersburg een culturele magneet. In 1738 richtte de fransman Jean-Baptiste Lande er de eerste dansschool op en dit op uitnodiging van keizerin Anna. In de jaren '20 van de twintigste eeuw zou dit uitmonden in de Vaganova Balletschool die een hele resem topdansers zou afleveren. Keizerin Katharina de Grote liet het eerste theater bouwen, het Bolshoi Theater dat in 1783 zou opengaan. Dit opera- en danshuis kwam er op carrouselplein, zo genoemd omdat daar theatrale paardenshows doorgingen, fel gesmaakt door de 18e eeuwse hoofse bourgeoisie. Ook waren er geregeld muziek- en dansfeesten op dit plein. Toen de Bolshoi openging zou men het plein voortaan theaterplein noemen. Het gebouw zou verschillende keren verbouwd worden. In 1849 opende recht tegenover de Bolshoi een circus met een feestelijke paardenshow. Exact 10 jaar later zou dit gebouw door brand in de as gelegd worden. Op die lokatie werd het nieuwe theater gebouwd. Het conservatorium van St.-Petersburg kwam in wat de Bolshoi was en in 1860 verhuisde het opera- en dansgezelschap naar het nieuwe theater het Mariinski. Bij de opening van dit cultuurpaleis in 1860 was het publiek danig onder de indruk van de majestueuze voorgevel, het luxueuze interieur met fluwelen zitjes en kristallen kroonluchters. Het podium is goed zichtbaar waar u ook zit! Geniet van dit balletfragment in het Mariinsky theater dat aan zijn 223e concertseizoen bezig is. (vertaald en aangepast van www.marrinsky.ru) Kurt Debrouwer

de digitale muziekschool

Voor wie er maar niet genoeg van kan krijgen, die kan terecht in het vaklokaal muziek van digischool.nl. Je kunt er notenleer studeren en oefenen, keyboardoefeningen maken, je verdiepen in de muziekgeschiedenis van de middeleeuwen tot nu, meer vernemen over alle mogelijke instrumenten. Klik hier om naar de website van digischool te gaan.

op bezoek bij de Buren

Het Vlaams-Nederlands huis "de Buren" bevindt zich in hartje Brussel en werkt zich uit de naad om de Nederlandstalige cultuur uit te dragen in de multiculturele metropool die Brussel is. Op hun website wordt het doel als volgt omschreven:

"De Vlaamse en Nederlandse regering hebben samen het initiatief genomen om het Vlaams-Nederlands Huis op te zetten als cultureel instituut en als centrum voor debat en reflectie. Het Huis heeft als missie om vanuit Nederland en Vlaanderen een forum te bieden voor het debat over culturele diversiteit, samenleving en politiek in Europa."

In het kader van "de gulden ontsporing", de Brusselse variant van de 11-juli-viering programmeren zij op dinsdag 11 juli om 17 uur: "Proëzie bij de Buren". Uit Finland zijn Saila Susiluoto en Markku Paasonen te gast. Uit Nederland laten ze Tjitske Jansen en Al Galidi aan het woord, twee dichters van de jonge generatie met een eigen geluid en een eigen interpretatie van de gangbare vormen in de Nederlandse poëzie. Uit Vlaanderen is Peter Ghyssaert de gast. Ghyssaert is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de prozapoëzie in Vlaanderen. Met zijn laatste bundel Kleine Lichamen was hij genomineerd voor de prestigieuze VSB-poëzieprijs 2006.

Op 11 juli 2005 passeerden vier stadsdichters bij het Vlaams-Nederlands Huis deBuren te Brussel. De belangstelling voor de vier stadsdichters Tom Lanoye (gewezen stadsdichter van Antwerpen), Ramsey Nasr (Antwerps stadsdichter), Paul Gellings (Zwolle) en Joost Zwagerman (Alkmaar) was bijzonder groot.

In een overvolle zaal gaven zij een individuele voordracht van stadsgedichten en ander werk. Om daarna, onder de deskundige leiding van Martine Tanghe, in debat te gaan over de verschillende aspecten van het stadsdichtersschap. (bron: website de Buren)

Deze uitzending die de Buren als podcast aanbiedt, kunt u ook hier op deze website beluisteren. Om het u gemakkelijk te maken, hebben we de podcast gedownload. Klik hieronder om het beluisteren te starten.

Kurt Debrouwer

symfonische poëzie...

Een muzikale inzet van het weekend met deze opname van het Russisch Symfonisch Orkest o.l.v. Tugan Sohiev. Zij brengen Symfonisch Gedicht Nr 3 "Les Préludes" van Franz Liszt. Kurt Debrouwer

2006 Beaufort

Het is algemeen geweten, maar bij deze maak ik het dan toch officieel: ik ben geen zonneklopper. Laat staan dat ik hou van de geur van zonnebrandcrèmes en zwetende toeristen op het strand. Toch zal ik deze zomer regelmatig naar de kust rijden om te wandelen op de dijk. Daar is dan ook een heel goeie reden voor: 2006 Beaufort. Dertig kunstenaars uit het nationale en internationale kunstcircuit maken van de gehele Vlaamse kustlijn een waar openluchtmuseum.

Aangewezen is om eerst Beaufort Inside te bezoeken, in het PMMK. Daar wordt een mooi overzicht van het oeuvre van elke deelnemende kunstenaar gepresenteerd en zijn er brochures te koop met nuttige informatie over de ku(n)stroute. Het voordeel van deze expositie is dat je nieuwsgierigheid aangewakkerd wordt om de kunst buiten te gaan bekijken, want er zitten indrukwekkende kunstwerken bij. Zoals bijvoorbeeld David Cerny's Shark. Het werk stelt Saddam Hoessein voor die met vastgebonden handen in een aquarium ligt. Griezelig fascinerend… Of Louises Bourgeois’ fascinatie voor spinnen en moeders.

Beaufort Outside is praktisch onmogelijk om in één dag te bezoeken. Met één halve dag (want in de voormiddag naar het museum) bezocht ik de kunstwerken in Nieuwpoort, Middelkerke, Westende en Oostende. Wat ik ervan vond? Af en toe verrassend, fascinerend maar soms ook erg vervelend (en dat lag niet aan het gezelschap).

De astronaut die de zee dirigeert van Jan Fabre en Maman van Louise Bourgeois (zie foto) lieten op mij een grote indruk na. Bij het werk van Luc Zeebroek en Tom Claassen zakten mijn wenkbrauwen tot een dieptepunt.

Ik heb nog een paar weken om mijn schouders in te smeren en de andere kunstwerken te gaan bekijken. Of misschien wacht ik wel tot de bakperiode voorbij is…

P.S.: Een loungebar kunst noemen, is verkeerd, maar de lounge van het casino in Oostende is enorm aan te bevelen!

Tine Ducatteeuw

Avro Klassiek maakt klassieke muziek toegankelijker

Hoed af voor de Nederlandse omroep Avro. Sinds jaar en dag brengen zij klassieke muziek voor een breed publiek. De website van Avro Klassiek is een onuitputtelijke bron aan informatie. Je vindt er een uitgebreide videotheek met concertopnames, reportages en documentaires, archiefopnames en zelfs een online cursus dirigeren. Op de website worden tevens 4 webradiokanalen aangeboden (eigenlijk 5 maar de link naar het 5e kanaal blijkt inactief...). 24 op 24 uur nonstop muziek met als thema's: het beste van het beste, baroque around the clock, ziel en zaligheid (religieuze muziek) en filmmuziek. In de luisterkamer vind je tal van luisterfragmenten en online opera's! Het Zondagochtend Concert en Ziel en Zaligheid zijn als podcast te downloaden. Wat podcasten precies inhoudt, staat netjes op de website genoteerd. Een vaak gebruikte ipodder is juice. De Avro biedt ook nog een aantal interessante vodcasts maar daar kom ik later nog op terug.

Kurt Debrouwer

twee maanden lang lanterfanten

Hoewel Van Dale lanterfanten eerder toebedeelt met een negatieve betekenis (zijn tijd verbeuzelen), willen wij dit positief benaderen. Lanterfanten als lummelen, gezellig niets doen, verhaaltjes vanuit achtertuinzele. H. de Boer uit Beesterzwaag in Friesland vindt het blijkbaar belangrijk genoeg om een volledige website aan het fenomeen lanterfanten te wijden. Hij sleept er keizer Augustinus, Oscar Wilde en zelfs Schubert bij. Wat hij nu precies verstaat onder lanterfanten vindt u hier.

Heel de zomer lang kunt u op de zomerblog van de academie terecht om een beetje rust en ontspanning te vinden, op een druilerige of snikhete dag. Ons schrijversteam is er klaar voor.

Kurt Debrouwer