2006 Beaufort

Het is algemeen geweten, maar bij deze maak ik het dan toch officieel: ik ben geen zonneklopper. Laat staan dat ik hou van de geur van zonnebrandcrèmes en zwetende toeristen op het strand. Toch zal ik deze zomer regelmatig naar de kust rijden om te wandelen op de dijk. Daar is dan ook een heel goeie reden voor: 2006 Beaufort. Dertig kunstenaars uit het nationale en internationale kunstcircuit maken van de gehele Vlaamse kustlijn een waar openluchtmuseum.

Aangewezen is om eerst Beaufort Inside te bezoeken, in het PMMK. Daar wordt een mooi overzicht van het oeuvre van elke deelnemende kunstenaar gepresenteerd en zijn er brochures te koop met nuttige informatie over de ku(n)stroute. Het voordeel van deze expositie is dat je nieuwsgierigheid aangewakkerd wordt om de kunst buiten te gaan bekijken, want er zitten indrukwekkende kunstwerken bij. Zoals bijvoorbeeld David Cerny's Shark. Het werk stelt Saddam Hoessein voor die met vastgebonden handen in een aquarium ligt. Griezelig fascinerend… Of Louises Bourgeois’ fascinatie voor spinnen en moeders.

Beaufort Outside is praktisch onmogelijk om in één dag te bezoeken. Met één halve dag (want in de voormiddag naar het museum) bezocht ik de kunstwerken in Nieuwpoort, Middelkerke, Westende en Oostende. Wat ik ervan vond? Af en toe verrassend, fascinerend maar soms ook erg vervelend (en dat lag niet aan het gezelschap).

De astronaut die de zee dirigeert van Jan Fabre en Maman van Louise Bourgeois (zie foto) lieten op mij een grote indruk na. Bij het werk van Luc Zeebroek en Tom Claassen zakten mijn wenkbrauwen tot een dieptepunt.

Ik heb nog een paar weken om mijn schouders in te smeren en de andere kunstwerken te gaan bekijken. Of misschien wacht ik wel tot de bakperiode voorbij is…

P.S.: Een loungebar kunst noemen, is verkeerd, maar de lounge van het casino in Oostende is enorm aan te bevelen!

Tine Ducatteeuw